Daar waar de huidige computers grenzeloze mogelijkheden bevat, heeft de ouderwetse typmachine behoorlijk wat beperkingen. En toch heeft ook de typmachine aardig veel mogelijkheden. Al typend ontdek ik deze beide facetten van het apparaat. Met veel kabaal onderzoek ik de mogelijkheden en gebreken bij het maken van patronen op de typemachine.

Specifiek font, spatiëring, symbolen, mistikken, toonwaarde, het zijn allemaal elementen waarmee de wisselwerking van mij en het apparaat samenkomen.

Tijdens de concentratie op een continuë herhaling van tikken ontdek ik dat juist de fouten het patroon levendig en interessant maken. De rust zit hem niet in de herhaling maar in de misstappen.